Tuesday, October 6, 2009

Yang hampas dan yang waras


Uniqueness comes from simplicity...
Rakaman lensa PZ di Air Papan, Mersing. Jun 2009.


Menghilangnya PZ buat beberapa hari bukanlah bermakna minat menulis telah lenyap dari jiwa ini. Pelbagai acara dan majlis mengisi waktu PZ beberapa hari lepas menyebabkan Perantauzaman kekontangan entri baru untuk bulan Oktober 2009. 3 dan 4 Oktober 2009, PZ melalui hari yang paling besar dan bermakna dalam sejarah 29 tahun kewujudan PZ di mayapada ini. PZ tidaklah berhajat untuk berkongsi apa yang berlaku pada tarikh tersebut kerana Perantauzaman diwujudkan untuk membicarakan soal-soal semasa sekitar masyarakat dan umat, dan PZ tidak mahu fokus Perantauzaman berubah menjadi paparan peribadi pula.

Apa yang pasti, Majlis Konvokesyen Ke-4 Universiti Malaysia Pahang (UMP) pada 3 Oktober 2009 datang serentak dengan tarikh keramat dalam diri PZ. Hari Konvokesyen yang amat bermakna kepada para pelajar yang amat PZ kasihi dan hari yang paling penting dalam kehidupan peribadi PZ. Demi untuk tidak meninggalkan salah satu daripada kedua-dua acara penuh makan itu, PZ tangguhkan majlis peribadi yang sepatutnya berlangsung pada sebelah petang kepada malamnya bagi membolehkan PZ menyaksikan beberapa orang pelajar yang paling rapat dengan PZ menerima skrol diploma dan ijazah mereka dan yang paling penting, dapat bergambar dengan mereka. Mereka ini (tidak perlulah PZ namakan) telah bersama-sama dengan PZ kala senang dan susah tanpa sebarang jurang, walaupun PZ seorang pegawai dan mereka hanya pelajar biasa. Keakraban silaturrahim ibarat saudara kandung bersama mereka menyebabkan PZ dihurung kesayuan dan kepiluan yang amat sangat sepanjang 83 kilometer ke Bandar Muadzam Shah setelah selesai menyaksikan konvokesyen mereka.

Berbicara tentang Majlis Konvokesyen Komemoratif dan Konvokesyen Ke-4 UMP yang bermula pada 3 Oktober dan selesai pada hari berikutnya, lensa analisa PZ dicuit-cuit untuk mengemukakan beberapa pandangan, yang pada PZ lebih merupakan luahan kekesalan. Kesal kerana perkara yang sama diulangi walaupun telah ditegur berkali-kali.

Irama yang terhasil daripada susunan muzik yang teratur akan meninggalkan kesan yang mendalam kepada emosi mereka yang mendengar. Oleh sebab skor muzik yang ber'aura'lah, maka filem-filem yang kita tonton di kaca televisyen atau di pawagam seolah-seolah mempunyai jiwa dan hidup, membawa emosi para penonton untuk tertawa dan menangis, seolah-olah mereka juga sebahagian daripada filem tersebut.

Maka tidak hairanlah, filem-filem Barat mendapat untung yang tidak sedikit, bukan sahaja daripada hasil tayangan, tetapi juga jualan soundtrack. Filem-filem seperti A Bridge Too Far (1977), Gandhi (1982) dan lain-lain dikatakan mempunyai soundtrack terbaik. Justeru, komposisi muzik mempunyai peranan yang amat besar dan signifikan bagi menghidupkan suasana atau 'ruh' sesebuah majlis dan acara. Kata Ibnu Khaldun, "Barangsiapa yang tidak tersentuh jiwanya mendengar gesekan biola, orang itu mempunyai hati yang amat keras."

PZ bukanlah seorang yang terlatih dan berkepakaran dalam bidang muzik dan seni suara, tetapi mengetahui sedikit sebanyak bidang ini melalui pembacaan sendiri, bertanya orang itu dan ini dan belajar daripada internet. Sekurang-kurangnya, PZ boleh juga menentukan kesesuaian irama menurut suasana dan membezakan IRAMA MUZIK YANG HAMPAS dengan IRAMA MUZIK YANG WARAS.

Susunan irama muzik yang mengiringi Majlis Konvokesyen Ke-4 Sidang Pertama pada petang 3 Oktober 2009 yang lalu bagi PZ amat-amat MEMALUKAN nama UMP. Susunan yang serba tidak kena, bunyi irama seolah-olah nada dering telefon bimbit dan seumpamanya MEROSAKKAN aura Majlis Konvokesyen Ke-4 yang pertama kali dilangsungkan di Dewan Kompleks Sukan UMP.

Konvokesyen adalah majlis yang agung kepada sesebuah universiti. Kedudukannya ibarat majlis pertabalan seseorang Raja atau majlis pengurniaan darjah kebesaran. Justeru, setiap gerak, tindakan dan atur cara yang mendasari majlis tersebut perlulah mencerminkan keagungan sesebuah universiti. Tertib berpakaian, susun atur tempat duduk, dan muzik iringan adalah perkara-perkara pokok yang perlu diberikan perhatian serius.

Konvokesyen juga adalah saat yang amat berharga bagi seseoua tiga orang graduan. Mungkin ada yang mengikuti dua tiga lagi konvokesyen lagi selepas ini untuk ijazah sarjana dan doktor falsafah, tetapi bagi sebahagian besar graduan, ini sahajalah sekali peluang merasai sebuah majlis agung di universiti. Muzik yang dimainkan, jika disusun dengan penuh kejiwaan, akan meninggalkan nostalgia dan nilai sentimental yang tidak sedikit dalam kalangan graduan. Setiap generasi graduan akan mendengar muzik perarakan yang sama, lantas akan mengenang asal mereka sebagai alumni UMP.

PZ telah mengikuti konvokesyen UMP sejak edisi pertamanya pada tahun 2006. Sehingga tahun lepas, muzik iringan boleh dikatakan baik, dengan persembahan langsung daripada kumpulan gamelan dan orkestra, tetapi tahun 2009 yang sepatutnya mencatatkan sejarah sebagai konvokesyen ulung di premis UMP, dimalukan dengan muzik iringan yang meletakkan taraf UMP seperti sebuah tadika dan kelas pra-sekolah dengan muzik yang boleh diubah-ubah sesuka hati. Di universiti, kita bercakap tentang kesarjanaan, ya kesarjanaan yang perlu dijiwai oleh semua. Budaya kesarjanaan seharusnya meletakkan UMP sebagai institusi yang lain dari yang lain. Kata Rasulullah s.a.w, "Setiap amalan itu bergantung kepada niat". Janganlah hendaknya menara gading dijadikan komoditi untuk menjual beli pangkat dan anugerah, ampu sana dan ampu sini, apatah lagi mencari publisiti murahan.

Merenung balik kejadian semasa Konvokesyen Ke-4 UMP ini, sebagai warga sebuah menara gading, PZ amat kecewa. Sekali lagi PZ menyeru, KEMBALIKANLAH KESARJANAAN!

1 comment:

law said...

yeke gtu?ermm..sya xmsuk so xtau la plak..huhu
tp hrp2 wktu sya konvo nnt jgn la gtu..malu sya dgn member2..
wahaha =)